Deze namiddag ging ik op babybezoek, na het dutje van Pepijn. Voor de gelegenheid sliep de man die meestal niet erg veel slaapt overdag, toch maar weer 2 volle uren (ben wel na een uur zijn tutje moeten gaan teruggeven).
Eerst dacht ik: niet de moeite om nog iets te maken… Maar toen hij terug in slaap bleek geraakt te zijn nadat ik zijn tutje teruggestoken had, wou ik plots toch iets maken voor de kleine Seth: een knisperdoekje.
De mama is namelijk ook erg handig, vooral in het haken en ik wou niet onderdoen. En cadeautjes uitdelen is gewoon leuk, vooral als je ze kan geven aan iemand die het echt apprecieert dat je zélf iets ineenstak.
Mijn naaimachine stond nog op de eettafel van gisteren en er lagen nog 2 lappen stof binnen handbereik van het vermaledijde ritstasje, remember? Vlug wat geroefeld in mijn “lintjesdoos”, een plastic zakje kapotgeknipt en hopla: een halfuur later (ik zweer het: een half uur!!!) was dit het resultaat.
