Met Kerstmis 2015 trakteerde ik mezelf op een e-reader. Ik weet het, weer een blogster die zeurt over haar e-reader, maar mannekes: wat een gerief!
Hoewel ik altijd graag gelezen heb, deed ik de voorbije 15 jaar gemiddeld 3 maanden over 1 boek. Dat komt ervan als je alleen leest vlak voor het slapengaan.
Nochtans ga ik met de trein op en af naar Brussel, en sinds ik de stoptrein neem doe ik daar meestal 20 minuten over. Ideaal om te lezen, ware het niet dat ik als leerkracht dagelijks tonnen papier meesleep van en naar het werk. Tel daarbij mijn slechte rug op en je begrijpt waarom ik geen zin had om dan nog een roman van 500 bladzijden in de boekentas te duwen.
Een Kobo weegt 180 gram. Ja, dat lees je goed. Het gewicht van, zeg maar, een paar sneetjes jonge kaas. Dat steek je dus met gemak bij in je handtas! Handig! Verslavend zelfs! Ik stond het voorbije jaar meerdere malen in de supermarkt aan te schuiven aan de kassa met m’n e-reader in de hand. ?
Komt daar nog bij dat deze reader een heel handig achtergrondlichtje heeft, waardoor ik tijdens slapeloze nachten perfect kan lezen in bed zonder dat de mdh er ook maar iets van merkt.
Dus ja, gelezen dat ik heb! Ik las maar liefst 22 boeken sinds ik de reader in gebruik nam. En dan vergeet ik nog het ene papieren boek dat ik las (Marie Kondo) erbij te tellen!
Mijn leeslijstjes houd ik sinds enkele jaren bij op Goodreads. Vooral dan om de titels eenvoudig bij te houden van alle boekentips die ik krijg of lees op verschillende blogs en facebookgroepen.
Zo hou ik heel makkelijk het overzicht op wat ik al allemaal las. Laat ik daarvan even gebruik maken om jullie mijn beste boeken van het afgelopen jaar mee te geven.
Met stip op nummer 1 staat “Een klein leven” van Hanya Yanagihara. Een dijk van een boek. Het sleepte me zodanig mee dat ik de -op papier- 726 pagina’s in geen tijd uitlas. Een boek dat niet bepaald opbeurend is, het hakt er soms zelfs stevig in, maar ook een boek over de kracht van liefde en vriendschap.
Een dikke aanrader : de Napolitaanse romans van Elena Ferrante. 4 boeken die je best in volgorde leest. De eerste is : de geniale vriendin.
Inderdaad, de Napolitaanse romans… heb nu het laatste deel klaarliggen om mee te nemen naar het ziekenhuis.
Verder las ik in de afgelopen jaren 'De boekendief'. Een boek met veel lagen dat me heel hard raakte.
En 'Toen God een konijn was', ook zo'n parel…
Ik voegde je daarnet toe op Goodreads, zo kun je al meteen zien wat ik allemaal las. De Napolitaanse romans raad ik sowieso aan iedereen aan. Verder vond ik vorig jaar ook Stoner erg de moeite, en Vele Hemels boven de zevende.
Ik heb ook een Kobo, zalig ding hé? Maar het "probleem" bij mij is dat ik nog teveel papieren boeken heb die ik nog niet gelezen heb. Buit van enkele Boekenfestijnen. En soms wil ik een boek graag in de papieren versie, vraag me niet waarom. Dus tot nu nog maar enkele gelezen op mijnen Kobo. Maar ik zou hem ook niet meer kunnen missen.
En ik betrap me er te vaak op dat ik me teveel laat leiden door de cover, 'Mijn klein leven' bijvoorbeeld, trekt me echt niet aan. Maar wel het lezen waard blijkbaar. Toch maar eens dat autistisch trekje aan de kant zetten zeker? 😉
Heb die Goodreads eindelijk ontdekt, ik ben nu bezig met de Engelenmaker, leest als een trein. Ik noteer alvast jouw tips, jouw nummer 1 stond ook op mijn lijstje. Ik hoorde ook positieve dingen over Het diner van Herman Koch. In het Frans wil ik er ook nog wel eens eentje lezen, maar ik bots overal op tips van mensen die Engelse boeken lezen. Mocht je 'Het ongrijpbare meisje' van Mario Vargas Llosa nog niet gelezen hebben, dan moet je dat zeker doen! En nu ga ik nog even piepen naar jouw creatieve maaksels!