Dit jaar vieren we in onze vriendenkring enkele “speciale” verjaardagen. Nieuwe voordeuren, zoals ze zeggen en het materiaal van die voordeuren begint stilaan wat steviger te worden. ?
Of ik mijn eigen verjaardag op deze blog in de verf ga zetten, valt sterk te betwijfelen. Maar als een vriendin 40 wordt, dan verwennen we haar en mag het geweten worden.
Wat hebben meiden van 40 nodig? In principe hebben ze zo ongeveer alles wat hun hartje belieft, niet?
Mijn mentale brainstorm werd beëindigd toen ik dacht aan iets waarvan ikzelf nog steeds blij word. Tuurlijk! Een handtas! Daar doe je toch zowat elke vrouw plezier mee?!
Maanden geleden had ik me al eens verlekkerd op het patroon van de Chobe-tas van EllePuls. Maar ja, ik ken mezelf, een pdf kopen in een opwelling en die dan misschien nog maanden ongebruikt laten liggen… Dat plan zette ik toen maar snel uit mijn kop.
De verjaardag van vriendin S deed me opnieuw aan die tas denken… en gauw klikte ik ze mijn virtuele winkelkar in.
Ik had boven nog een oude maar niet versleten jeans liggen, i-de-aal. In combinatie met leder dat ik nog had van deze tas, maakte ik een bijna volledig gerecykleerde handtas.
Na het vele knipwerk van de strookjes van het voorpand, kon ik starten aan het echte werk. En eigenlijk viel dat allemaal heel goed mee qua tijd en moeilijkheid. Nu hoor je me niet zeggen dat deze tas snel klaar is (voor jullie allemaal aan mijn bel hangen met een bestelling!), maar het was wel een heel leuk project om te doen.
 |
| Buitenstof: gercykleerde jeans Zwart leder: gerecykleerde jas (kringwinkel) |
K-bas bezorgde me holnieten, D-ringen en musketonhaken, alles mooi in bronskleur.
In de voering naaide ik, zoals het patroon voorziet, een achterzak van de oude jeans om een gsm of iets anders in te steken. Als extra voorzag ik nog een musketonhaak om sleutels aan op te hangen. Dat vind ik zelf erg handig, zeker in een grote tas als deze.
 |
| Voeringstof: Pauli Leuven |
Het handvat liet ik weg, want S heeft zelf geen auto en verplaatst zich meestal met de fiets. Daarom vond ik het praktischer te gaan voor een lang schouderlint. Ik maakte het uit leder en stikte het met een leernaald probleemloos met mijn Pfaff-vriendin.
De holnieten waren bij dit project een experiment. De eerste klopte ik verkeerd om… Ah ja, op woensdagvoormiddag terwijl ik aan het koken was nog efkes een sakoche afwerken, dat was gedoemd om de mist in te gaan! Gelukkig kreeg ik de foute holniet nog los met een tang van meneer. Nadien ging ik iets doordachter te werk. Een mens kan niet blijven knoeien, nietwaar?
 |
| D-ringen, rivetten en musketonhaken: K-bas |
Gisteren verhuisde de tas naar de jarige eigenares. Ik hoop dat ze er nog veel plezier aan zal hebben. S’ke, nog een gelukkige verjaardag en dat we samen nog veel feestjes zoals dat van gisteren mogen vieren!
BewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewaren
En ik ben nu de super blije eigenares van deze tas! Woehoe!!
Oh zo'n 'biezonder' cadeau. Deze tas zal gekoesterd worden!
Wauw … echt supertof!!! Deze moet ik onthouden … maar die strookjes recht knippen én stikken alleen al wordt een mega uitdaging. Toch eens het proberen waard!
Wat is het een mooie tas geworden. Wat mij aantrekt in deze tas is het hergebruik van jeans. Ik heb ook een tijdje geleden mijn oog op dit patroon laten vallen, maar nog niet de rust gehad om er aan te beginnen.