Op jassenjacht
In de wintermaanden ging ik op zoek naar een mantel waaronder ik een “Bernadette”-cardigan of andere truien met aangeknipte mouwen kon dragen zonder het gevoel te hebben dat iemand mij aan de kapstok had opgehangen. Op kledingwebsites vond ik niets te koop in die zin. De Villettemantel van La Maison Victor (jan-feb 2017) had ik ergens wel in mijn achterhoofd, maar dat idee moest een tijdje rijpen, “want ik ging me toch niet bezighouden met zelf een jas te naaien, zeker?!”.
Nadat ik genoeg Villettes had gespot op Instagram en nog eens persoonlijk overtuigd werd door An, was de kogel door de kerk: ik zou me eraan wagen.
De voorbereidingen
Eens ik een beeld op mijn netvlies heb van wat het moet worden, ben ik niet meer te stoppen. Ik kan enorm genieten van het zoeken naar de juiste materialen. Het toeval wou dat er in mijn buurt in die periode een Stoffencircus passeerde. Bij “den Ollander” vond ik dan ook het ideale stofje: een prachtige frambozenrode combinatie van wol (65%) en polyacryl (35%). Aan hetzelfde kraam vond ik een bijpassende dunne viscose voor de voering. Fier als een gieter reed ik naar huis: ik had voor 25 euro al de stof voor mijn mantel gescoord!
Nadat ik de mouwen had verlengd met een drietal centimeter en de zoom met vijf centimeter (ik meet 1m73), knipte ik de patroondelen uit de beide stoffen. De viscose vond ik toch wel heel dun en op aanraden van mijn naaijuf ging ik op zoek naar Vlieseline X50 om de voering mee te watteren. Dat is een dikke Vlieseline die je kan opstrijken en waarop ruiten te zien zijn om je kledingstuk gemakkelijk door te kunnen stikken. Voor deze Vlieseline telde ik maar liefst 24 euro neer. Daar ging mijn budgetvriendelijke jas… maar liever een duurdere jas die ook lekker warm is in de winter dan een goedkope die te dun blijkt! Na heel wat quilt- en doorstikplezier was ook mijn voering dik in orde!
Het maakproces
Voor alle zekerheid stikte ik de jas eerst met grote steken in elkaar. Ik had het geluk aan mijn zijde en het bleek niet nodig ergens nog patroonaanpassingen te doen.
Het valt best mee om de jas in elkaar te steken, met uitzondering van de kraag. Daar kreeg ik wat hulp van mijn juf waardoor de kraag nu perfect gelukt is. Volgens haar zeggen maakten we de jas helemaal volgens “de regels van de kunst” of zoals zij het ook leerde in het naaiatelier waar ze vele jaren werkte. (Sorry LMV, ik keek niet naar jullie werkbeschrijving!)
Ik streek alle naden mooi open, doorstikte de verticale naad van de voorpanden en de kraag en maakte de allermooiste zoom met de hand. Daarna restte me enkel nog de knoopsgaten te maken. Ik nam speciaal mijn eigen machine waarop ik 10 verschillende knoopsgaten heb, mee naar de les. Op proeflapjes lukte het mantelknoopsgat met een rondje aan het ene uiteinde perfect, maar helaas liep dit niet vlot op de mantel zelf. Door de dikte van de zijnaad bleef mijn voetje telkens een beetje haperen. Geen pretje om die knoopsgaten los te tornen! Finaal rommelde ik eens diep in mijn naaidoos en vond ik onderin een stel magnetische innaaidrukkers. Ik naaide dus de mantelknopen op de buitenkant voor de sier en werkte de rest af met de innaaidrukkers.
Een goed alternatief, al ben ik nog steeds niet helemaal blij met het resultaat. Ik denk dat ik iets te veel garen gebruikte bij het vastnaaien, waardoor de drukkers nu minder naar elkaar toe trekken dan toen ze nog niet waren ingenaaid. De jas gaat nu soms vanzelf open als er iets te veel trekkracht op de voorkant komt (vb als ik mijn armen omhoog doe). Niet wat ik wil, maar ik laat het even zo, want ik ben uiteindelijk wel supertevreden met het resultaat.
Vanmiddag gingen we wandelen in het Pajottenland en kreeg de man het fototoestel in zijn handen geduwd. Kijk je even mee?
Hij is heel mooi, ik ben fan van de kleuren en stofjes voor jou!
Dank je, Davina!
Hey Bieke, hij staat je echt goed, mooi gedaan! Dankzij de hulp van “ons” Martine eh ?
Absoluut! Ik ben er heel blij mee 🙂
Heel mooie jas ! En met die doorstikte voering heeft hij een “pro”look ! Puik gedaan !
Heel mooi! Leuke kleur ook!