Stil
Het was hier heel lang stil, dat heb je goed gezien. Toch wil dat niet zeggen dat ik in een naaidip zat. Door een onverwachte verandering van werk was er plots veel minder tijd om creatief bezig te zijn, laat staan om erover te bloggen. Maar hey, hier ben ik weer, tof dat je nog terug komt kijken!
Naailes
Ook dit jaar blijf ik wekelijks een afspraak hebben met mezelf in de naailes. Hoewel ik me altijd ontzettend ernaartoe moet haasten, doet het me deugd om in de les enkele uren alleen met mijn naaiwerk bezig te zijn.
Ik naaide sinds het begin van het schooljaar toch al een longsleeve, een broek in sweatstof voor mezelf, een boxershort voor meneer, een pyjama voor een zoon. Net voor de kerstvakantie begon ik aan een mantel voor mezelf. Die is nu zo goed als af, maar ik mis nog 2 mooie knopen. ’t Is te zeggen: ik kocht eigenlijk al knopen, maar ben niet geheel overtuigd. Ik wacht dus nog eventjes om de knoopsgaten te maken, want dan is er geen weg meer terug.
Creatijd
De voorbije week had ik een paar dagen verlof. Het was echt nodig dat ik mijn gedachten een tijdje op een creatief project kon gooien. Ik had alpenfleece besteld tijdens de solden en wou daarmee aan de slag. Zoon Florian kloeg namelijk dat het soms koud is in zijn klas. Met een skivakantie op stapel zag ik het wel zitten om te gaan voor een heerlijk warme sweater.
Sweater
Op naaiweekend in september naaide ik voor het eerst een sweater uit “I love sweaters”. Deze werd niet geblogd, maar wel goed onthaald hier thuis. Ik besloot te gaan voor een tweede model uit dat boek. Een warme trui mag van mij zeker een grote kraag hebben en daarom koos ik de Jesisweater uit.
In dit boek springen de patronen per 2 maten, altijd moeilijk om te kiezen, vooral als je kind in de bovenmaat zit. Ik maakte maat 128-134 en verlengde de panden en de mouwen voor alle zekerheid met 2 cm. In plaats van nestelogen werkte ik met 2 knoopsgaatjes waar ik het touwtje door trok. Het tunneltje voor het touwtje stikte ik op 2 cm van de rand en niet op de voorgeschreven 2,5 cm. De steekzakken liet ik achterwege. De laatste tijd prulde ik al genoeg aan mijn mantel, dus het mocht wel eens vooruit gaan!
Alpenfleece is aan de binnenzijde heerlijk zacht, maar ook harig. Pluisjes all over the place, je bent gewaarschuwd! (Note to self: in het vervolg verwerken we dit soort stofjes in de naailes en niet thuis!) Ik zorgde ervoor dat de zachte kant van de stof aan de binnenkraag zat. Warme nek gegarandeerd
Twinning
Natuurlijk had ik ook deze keer weer te veel stof gekocht (ik zal het nooit leren!). Ik wist nog niet goed wat ik ging maken en kocht “voor de zekerheid” 130 cm. Wonder boven wonder had ik nog nét genoeg stof over voor dezelfde trui in een maatje kleiner voor broerlief. Soms komt het gewoon allemaal perfect uit! Alleen vind ik het een beetje gek dat mijn zonen nu allebei dezelfde trui hebben. Twinning is namelijk niet echt aan mij besteed. Mja. Nood breekt wet, zeker?
