En plots stel je vast dat je al maanden geen Floriaanse zinssnedes meer postte. Tijd voor een update! De eerste dateert al van meer dan 6 maanden geleden en intussen zit meneer in het eerste leerjaar. Het aantal lapsussen zal dus wellicht gevoelig dalen in de toekomst!
- Wijst een fopspeen aan op zijn oefenblad logopedie en zegt: mopsteen. Ik begin te lachen en hij: “Ja maar, mama, wat is dat, zo’n tut?”
- “Papa, zijt ge nu weeral van uw lange tanden aan ’t maken?” – één of andere situatie aan tafel waar papa iets minder lekker scheen te vinden, al herinner ik me nu niet meer of dat gespeeld was of niet.
- Iemand van zijn klas was op vakantie geweest naar “het Uurkije“
- “Geen fototoestel, mama, dat is een cabera!”
- “Waarom moet je eigenlijk stil zijn op een kerkhof, als je dood bent, kan je toch niks horen?”
- Eentje van het afgelopen weekend, toen ik thuiskwam met bloemen voor oma’s verjaardag. Florian wees naar de donkerroze gerbera’s die hij herkende van de tafeldecoratie op mijn verjaardagsfeest: “Mama, dat zijn barbara’tjes, he, die roze bloemen?”
Wil je meer verbale stoten van mijn kinderen lezen? Klik dan op de tag #uit de kindermond hier in de zijbalk.
hahaha, geweldig!! Vooral die over het kerkhof deed me hardop lachen.
Giel had daar laatst ook nog een goeie over, doet me eraan denken dat ik ook nog eens zo'n post moet doen 😉