Vorige week werd Pepijn vier. VIER! ? Inderdaad, ’t is een huizenhoog cliché, maar tijd vliegt enzo. Goegeweten.
Babbelen doet hij als geen ander. Het kind heeft een vocabulaire om “u” tegen te zeggen.
Vloeken lukt ook al vlotjes. Dat juichen we iets minder toe.
Toch is er telkens veel dat me ontgaat, omdat ik het meestal niet onmiddellijk opschrijf. Ach ja, de meest legendarische quotes van de voorbije maanden heb ik hieronder op schrift proberen te stellen.
- konijnenslagroom: hagelslag, wellicht geïnspireerd op het Vlaamsche woord “muizenstrontjes” ?
- familie-ijs: vanille-ijs
- de pomcuter: computer
- vrolijk jaar & vrolijke keer : vorig jaar & vorige keer
- “Als ik ziek ben, dan zijn mijn vitamientjes een beetje krom.”
En verder houden we ons vast aan de takken van de bomen. Gisteren scheen de zon eens en het kind sprong erop los op de trampoline van de nichtjes en neef. Je kent dat wel, na 5 minuten waren de truien al uit ondanks de hevige wind.
Sinds vannacht wordt er dan ook weer volop gehoest! Laat het deze keer aub geen longonsteking meer worden, ik heb echt genoeg doktersbezoeken achter de kiezen met dat kind. ?
Zomer, u gelieve zich dringend te melden in ons Belgenlandje. #noodkreet
Proficiat voor de 'kleine' man.
En die uitspraken, ze zijn geweldig. Onze Lot kreeg dit weekend een 'zonderbril'. 😀
Altijd leuk om te lezen 😀