Ondertussen in mijnen hof

Het was hier eventjes heel stil, zoals overal zo’n beetje in blogland.

Ook wij trokken er een dikke week tussenuit. De foto’s en verhalen zijn nog in verwerking, maar waar ik jullie graag over vertel vandaag, is de stand van zaken in onze tuin.

Sinds ik in een huis-met-een-tuin woon, ontdekte ik dat ik eigenlijk best wel groene vingers heb. Mocht het niet zo’n lastige klus zijn voor mijn slechte rug, deed ik het veel fanatieker, want tuinieren maakt mijn hoofd echt leeeg. En dat heeft iedereen wel eens nodig, niet?

Voor we op vakantie vertrokken, nam ik enkele foto’s van mijn tomatenplanten. Vorig jaar kocht ik zo’n plastic serre in de uitverkoop van een tuinwinkel. Dit jaar wachtte ik met spanning het moment af waarop de zaailingen van mijn moeder samen met een gekochte tomatenplant, de serre in mochten.

Eind mei was het zover… en groeien dat dat deed! Ik las info op het internet, vroeg uitleg aan mijn vader (die toch al enkele jaren experimenteert met serretomaten) en verwijderde op tijd en stond de “dieven”.

Net voor ik op reis vertrok, bond ik mijn tomatenspiralen vast met een touwtje aan de bovenkant van mijn serre. Dit op aanraden van mijn vader, omdat tomaten wel eens zo zwaar durven te wegen dat de hele plant omver valt.

VOOR VERTREK

VOOR bescheiden coeur de boeuf-tomaten

VOOR coeur de boeuf-tomaten

Ook mijn (zelfgezaaide) zonnebloemen werden nog extra gestut voor we op reis vertrokken. Kwestie van geen slagveld terug te vinden na een eventueel warmteonweer.

Buurvrouw J. zorgde als een echte huismoeder voor onze kippen en voorzag de bloemen en tomaten op tijd en stond van water.

En zo gebeurde het dat we dit aantroffen bij onze thuiskomst eerder deze week.

NA THUISKOMST coeur de boeuf-tomaten: dikke knoerten!

NA THUISKOMST kerstomaten

Onze gele jongens bloeiden voor het eerst op de dag van onze thuiskomst, hoe symbolisch!

Ook de hydrangea’s vonden we in bloei (ik geef toe, in andermans tuin staan ze beter, maar toch maken ze me blij!)

De surfinia’s bloeien lustig verder

Nu wacht ik natuurlijk hoopvol op de dag dat mijn tomaten rood worden… Om er dan – fingers crossed – heerlijke soep en sauzen mee te maken! Ik hou jullie op de hoogte :o)