En toen kwam de personal assistant…

Vandaag was de dag waarop ik mijn prijs die ik won op de Blogameetup, mocht verzilveren.
Redelijk “last minute” (lees: gisteren) kreeg ik een mail dat de “personal assistant” mij vandaag zou komen verblijden met zijn aanwezigheid.

Meer nog: zijn aanwezigheid werd verlengd met 2 uur. VIER UUR HOOG BEZOEK! Oh my!
De man des huizes was niet thuis vandaag, dus bij het vastleggen van de taken kreeg ik alle vrijheid. Tot half 2 zat ik hier nog licht nerveus allerlei taken op te lijsten. Gras maaien, ramen zemen, maar bovenal: de bessenstruiken uitplanten die ons zondags bezoek vorig weekend meetroonde vanuit Turnhout.

Om 14u stipt ging de deurbel (ik was net mijn kinderen in hun jassen aan het proppen in de hoop hen eventjes de tuin in te krijgen)… en daar stond Aleksander. Een jonge kerel (nee, niet direct mijn type & waaaaaay te jong voor mij) met een vlotte babbel. ’t Manneke had in de file gestaan onderweg naar hier, daarom gaf ik hem eerst een kopje koffie en een glas water tegen de grootste dorst.

Ik voelde toch een beetje schroom bij het opsommen van al wat hij mocht doen (zo’n beetje het gevoel van: ikke de chef en gij gaat luisteren – don’t like), maar hij zei prompt dat buiten werken zeker zijn ding was. Wat een geluk!

Hij begon met het afgraven van de graszoden op de plaats waar ik graag de bessenstruiken uitgeplant wilde zien. Intussen hingen de kinderen maar wat graag rond hem… Soms kwamen ze zelfs vervaarlijk dicht achter de spade staan, maar Aleksander zat er niks mee in mijn ketjes op de gevaren te wijzen en ondertussen nog een babbeltje met hen te slaan.
Terwijl het mansvolk putten groef en stenen uit de grond wipte (ja, wij dachten op een gegeven moment dat er een piratenschat in de grond zat, netjes ingegraven met bakstenen – maar helaas pindakaas…), plantte ik de petunia’s uit die ik gisteren kocht op de lentehappening van Florian zijn school. (Ten voordele van de heraanleg van de speelplaats – daar geven we met plezier een centje voor!)

Een fles water en wat fruit en koekjes later (die 4u zijn voorbijgevlogen, die eerste taak was duidelijk zwaar onderschat door ondergetekende), stonden mijn bessen proper op een rij te blinken in onze tuin! Hello orde; dank & salukes Aleksander!

Die ramen en dat gras zullen we dan maar zelf onder handen nemen… Maar als ik ooit confituur mag maken van de bessen die Aleksander in onze tuin zette, zal ik bij elke boterham nog eens aan hem denken! Mister PA: dikke merci, je was geweldig!

Hard werkend mansvolk

Pepijn zag dat het goed was :o)

Het resultaat!